Peki, ne olsaydı bu olmazdı? Olması gereken nedir?
SGK’lı çalışanların ödediği prim, asgari ücretli bir çalışan için 2024 yılında ortalama 7.000 TL’dir. Bunun yaklaşık 5.500 TL’si emeklilik için ayrılmalı ve emeklilik fonlarında değerlendirilmelidir. Çalışan emekli olduğunda bu primlerin birikmiş hali, emekli aylığı olarak ödenmelidir.
Örnek:
SGK’lı bir çalışan, emeklilik primi için aylık 5.500 TL ödediğinde, 25 yıl boyunca prim ödediğini varsayalım.
Hiçbir getiri sağlanmasa bile, 5.500 TL’lik prim, 25 yıl boyunca emekli maaşı olarak ödenebilir.
Ancak, devlet bu primleri yüksek getirili yatırımlarda değerlendirirse (örneğin: otoyol, köprü, baraj, havaalanı gibi yatırımlar), emekli maaşları çok daha yüksek olabilir.
Örneğin, İstanbul-İzmir Otoyolu gibi çok kârlı bir yatırım, yaklaşık 6 aylık SGK primleri ile finanse edilebilir. 5-10 yıl içinde yatırım maliyetini karşılayan bu tür girişimlerle, primler 25 yıl boyunca ortalama 3 kat getiri sağlayabilir.
Ana para: 5.500 TL
Getiri: 5.500 TL x 3 = 16.500 TL
Toplam emekli maaşı: 22.000 TL olabilir.
Bu maaşlar, para basılarak değil, birikimlerden sağlanacağından Türk Lirası’nın değer kaybına neden olmaz. Böylelikle alım gücü korunur. Bu kadar yüksek getiri sağlanamasa bile, örneğin 10.000-12.000 TL’lik maaşlar, değer kaybı olmadan ödenebilir. Ancak bu uygulama hayata geçirilmediği sürece, emekli refahının artması mümkün olmayacaktır.